Luitenant-Generaal Ivan Gérard

Vele verhalen en getuigenissen komen uit het boek 'Kuurne tijden W.O.II' Zo beleefden de Kuurnenaren de Tweede Wereldoorlog door Noël Bruneel en Info Kuurne 2/80

Deze slag verdiende een zegepraal te zijn. Het was slechts een morele zege.
Het is een bladzijde geschiedenis van een regiment, dat besloten was te vechten tot de laatste kogel en voor de eer van zijn vaandel, dat eens door Koning Albert zijn waardige ereplaats kreeg.
 

In mijn hart zal de eeuwige fierheid blijven voortbestaan, zulke manschappen ten strijde te hebben geleid.
Zij hebben, zoals de oudere soldaten, beantwoord aan de bevelen en de orders die nochtans voor velen het hoogste offer betekenden. Zij hebben zich niet teruggetrokken, dan slechts op bevel van de kommandant. 
Zij hebben niet geaarzeld onder een artillerievuur, dat zo geweldig was, dat het zelfs de ouderen uit de eerste wereldoorlog aangreep.
Hun doodsverachting onder de ontploffing van de granaten deed ze gelijken op hun oudere makkers van 1914-1918, en wel zodanig dat wij ons twintig jaar jonger meenden, net alsof wij in de eerste wereldoorlog waren.
Dit was het gevolg van het feit dat zij op deze onvergetelijke dag, waarop iedereen met de dood geconfronteerd werd, de drang gevoeld hadden van de zucht naar eer en roem hun door hun ouderen nagelaten.
In hun ziel hadden zij vast besloten dat, als het regiment sterven moest, het zou sterven in schoonheid. 
De schok zijn zij te boven gekomen na een oorverdovend en wreed gevecht, waarbij drie van onze beste compagnie-kommandanten en zovele officieren, onderofficieren en soldaten hun leven hebben gegeven.
Het 12e bataljon, dat trouw blijft aan de onsterfelijke geest van het 12e Linie, is heden glorierijk uit de strijd gekomen, beschut door en onder de hoede van zijn fiere vaandel. 
Indien men van de kolonel zei, dat hij de vader was van het regiment, zo mag gezegd dat het de Kuurnenaren zijn die zich gedragen hebben als broeders van onze gesneuvelden. Zij zijn het die, met alle eerbied, onze doden in het graf neerlegden, die hun relieken hebben verzameld. Zij zijn het, die edelmoedig de familieleden ontvingen, die van ver de tocht naar het slagveld ondernamen. Zij zijn het, die gewild hebben dat een monument werd opgericht ter nagedachtenis, op de plaats waar onze Helden zijn gevallen.
Zij zijn het ook die de aandoenlijke jaarlijkse herinneringsplechtigheden organiseren, waaraan wij deelnemen.
Deze wederzijdse erkentelijkheid en waardering zijn onvergankelijk geworden.
Voortaan zijn de namen "Kuurne -De Slag" onafscheidbaar bij ons Twaalfde en zijn verbroederingen. 

(Get.) Ivan Gérard
Archief Luitenant-generaal Ivan Gérard