Meester Napoleon Herman

Herman Napoleon, 53 jaar, onderwijzer, gehuwd met Martha Herman, Kortrijksestraat 62 Kuurne, overleden tijdens de beschietingen van vrijdag 24 mei 1940.
Het was al bijna nacht toen op donderdag 23 mei 1940 op ‘Kuurne Brug’ de inwoners verwittigd werden dat ze zo rap mogelijk de gemeente moesten verlaten, omwille van het dreigend gevaar van een mogelijke beschieting.
Waar moesten ze zo laat nog naar toe? Enkele families uit de buurt beslisten te gaan schuilen in een magazijn van het vlasbedrijf Antoon Vervaecke aan ’t Zweerd. Dat was in de onmiddellijke omgeving en de dikke balen van vlas zouden wel voor enig beschutting zorgen.
De families Alfons Vanoverbeke-Coornaert, Marcel Dumoulein-Decambray, Emma Dumoulein, ouders van Elza Callewaert en nog enkele anderen en ook het grote gezin van onderwijzer Napoleon Herman-Herman, zaten dicht bijeengekropen.
De dag daarop; 24 mei 1940, brak het geweld los. Het was een helse beschieting en van alle kanten ontploften de granaten.
Tijdens een stil moment zou meester Herman het wagen om brood te halen. Aangezien de fabriek bijna grensde aan zijn achtertuin, was het daar de kortste weg.
Het bleef lang wachten op zijn terugkomst, want ondertussen was de beschieting weer op gang gekomen.
Maar meester kwam niet terug… had hij ergens beschutting gezocht? Was hij gekwetst? Het bleef maar duren en niemand waagde zich naar buiten omwille van het geweldig offensief.
Op zaterdagmorgen zou Marcel Dumoulein op verkenning gaan. Opeens werd zijn aandacht getrokken door een bloedspoor dat leidde tot een klein aangrenzend hok van de fabriek.

Met ontsteltenis zag hij Napoleon gehurkt zitten en een hoek, tegen de gevel van het magazijn. Hij was dodelijk getroffen door een granaatscherf. Angstig werd de wachtende familie verwittigd en erbij gehaald. Dokter Baekelendt kwam de dood vaststellen. Toen bemerkte men ook dat het slachtoffer bestolen was. Zijn schoenen, horloge, trouwring en kleine som geld waren verdwenen. Door wie, Meester Herman had nog een belangrijke som geld in zijn achterzak, deze hadden ze niet gevonden.
Frans Libeert, de toeverlaat op dit moment, zorgde ervoor dat het slachtoffer zo spoedig mogelijk begraven werd. Later, na de capitulatie, zou voor meester Herman een rouwdienst worden gehouden.
Napoleon Herman staat geboekt als zijnde overleden op vrijdag 24 mei 1940 om 15.00 uur. Een eenvoudig kruisjes sierde zijn voorlopig graf.
Toen de avond van 24 mei 1940 inviel, was de Slag aan de Leie gestreden. Kuurne brandde aan alle kanten, maar op bevel van de militaire overheid mocht de brandweer niet uitrukken.
De ‘Leiemeersen’ waren omgewoeld. Alleen nog putten en kraters, achtergelaten legermateriaal en daartussen doden. Het Duitse leger had een bres geslegen van 8 km breed en 2 km diep.
Dokter Carlos Baekelandt werd opgeroepen om gekwetsten te verzorgen. Met de fiets trok hij op weg. Op het Marktplein hield een Duits soldaat hem ineens tegen. De geneesheer moest zijn fiets afgeven en kreeg een andere in de plaats. Er ontbrak wel een pedaal!
Ook ZEH-pastoor Callewaert trotseerde het gevaar om geestelijke hulp te bieden; Dat hij aan handen en hals gekwetst geraakte deerde hem niet. Als een goede herder was hij bij zijn mensen gebleven.

De klas van meester Napoleon Herman: 5' en 6' leerjaar in 1936-37.

Van links naar rechts: le rij: André Bailleul, Paul Vermeulen, Michel Melsens, Daniël Cottenie, Georges Deblauwe, Lucien Meyfroidt, Eugeen Vanoverbeke.
2e rij: José Holvoet, Gabriël Viaene, Georges Declercq, Adolf Deman, Antoon Herman, Germain Verfaillie, Pol Naesens, Gabriël Quartier, Etienne Soenens.
3e rij: Daniël Vynckier, Marcel Claerhout, Frank Claerhout, Adolf Pannecoucke, Noël Opsommen, Marcel Dejaeghere, André Vanderschueren, Daniël Soetaert, Lucien Delporte, Emiel Ternest.
4e rij: Meester Napoléon Herman, Jozef Leconte, Roger Seghers, Lucien Depoortere, André Lapauw, Roger Maelfait, Georges Verhaeghe, Marcel Vandevijvere, Gabriël Depypere, Marcel Doornaert, Maurits Deloof, Jozef Vanooteghem.